We zijn eruit. Na ruim een jaar onderhandelen is het gelukt om een nieuwe cao voor uitzendkrachten te realiseren. Een vernieuwde én geharmoniseerde cao, want de ABU- en NBBU-cao worden volledig in elkaar geschoven.
Belangrijker nog: een cao met een investering in kwaliteit en de waarde van uitzendwerk die past bij de ambitie van ABU.
Eén cao, twee boekjes en daarmee een gelijk speelveld en duidelijkheid voor al die honderdduizenden uitzendkrachten en duizenden uitzendondernemingen. Dat is winst voor de branche. Een historisch resultaat waar ABU trots op is. Vrucht van een constructieve samenwerking met de collega’s van de NBBU.
Het was een langdurig en moeizaam proces, want werkgevers en vakbonden lagen ver uit elkaar. Soms gingen de koppen hard tegen elkaar en liepen de emoties hoog op. De persoonlijke verhoudingen bleven altijd goed en er werd flink gelachen. Hard op de inhoud, zacht op de relatie. Volgens het boekje.
Belangrijk is dat sociale partners voldoende vertrouwen en gedeelde belangen hebben. Die zijn tegenwoordig moeilijk te vinden en verdwijnen in het geweld van het overleg vaak uit beeld. Toch boden ze ons houvast. Beide partijen zien uitzenden als meest aantrekkelijke vorm van externe flexibiliteit. Beide partijen zijn ervan overtuigd dat de keuze voor uitzenden niet louter op de prijs mag zijn gebaseerd. Het is een gezamenlijke ambitie om meer werkzekerheid voor uitzendkrachten te realiseren, evenals goed werkgeverschap en daarmee verdere emancipatie van uitzendwerk.
De nieuwe cao geeft invulling aan die gezamenlijke ambities. Het is belangrijk dat werkgevers en vakbonden elkaar daarin hebben kunnen vinden. Het laat zien dat er in de polder nog steeds afspraken te maken zijn over gevoelige zaken als flexwerk.
Dat is goed nieuws want er spelen op de arbeidsmarkt meer sociale kwesties die om gezamenlijke oplossingen vragen. Daaraan werkt de commissie-Borstlap nu. Maar gezamenlijkheid is in deze tijd van (politieke) versplintering steeds moeilijker te realiseren: juist dan moeten werkgevers en vakbonden het roer in eigen hand nemen.
Ik hoop dat ons akkoord de Haagse polder inspireert.