Anders gezegd: werkgevers zijn te selectief en vissen daardoor in een te kleine vijver?
,,Ze bewijzen zichzelf een dienst door met een opener blik te kijken naar hun sollicitanten. Pak die 50-plusser. In Zeeland is 54 procent van de werkzoekende ouder dan 50. Als je steeds blijft zeggen: ik wil geen oudere werknemer, sluit je 54 procent van de kandidaten uit. In de Zeeuwse situatie gaat het dan om 8.000 mensen die wellicht over precies de juiste kwaliteiten beschikten.”
Er komen alleen maar méér ouderen.
,,Zeeland vergrijst, het personeelsbestand vergrijst. Bedrijven zouden daar op in kunnen spelen door al drie tot vijf jaar vóór personeelsleden met pensioen gaan, vervangend personeel in dienst te nemen en op te leiden. Maar er is te weinig animo om dat te doen.”
En uiteindelijk komen de werkgevers bij u hun nood klagen.
,,Vaak zie je dat ze eerst proberen de vacatures in te vullen via andere kanalen: detacheringsbureaus, uitzendbureaus, intern, via netwerken. Maar uitzend- en detacheringsbureaus kijken óók bij ons. Dus als de werkgever eenmaal bij ons belandt, hebben wij óók geen goed opgeleide mbo4 technici meer.”
Kortom?
,,De tijden zijn veranderd. Als werkgever heb je het niet meer voor het uitkiezen. Zorg dat je je onderscheidt, dat je laat zien waarom iemand bij jóu zou moeten komen werken. Houd niet rigide vast aan alle functie-eisen, maar laat zien dat je opleidingstrajecten aanbiedt, bijvoorbeeld. Er zijn echt al bedrijven die zo te werk gaan bij het werven van personeel.”
Wie moet wie nu eigenlijk verleiden op deze krappe arbeidsmarkt: de werkgever de werkzoekende of andersom?
,,Dat is een terechte vraag. Wij houden regelmatig speedmeets waarin werkgevers aan een tafeltje zitten en de werkzoekende de tafeltjes afgaat om zich te presenteren als de ideale kandidaat voor een vacature. Ik speel wel eens met de gedachte om het om te draaien. Dat werkgevers de tafeltjes langslopen en de werkzoekende vragen: zou jij niet bij mij willen komen werken?”
(Bron: ad.nl)