Werkgevers staan te springen om mensen, maar ze zijn er niet, is het verhaal. En degenen die werkloos thuis op de bank zitten dan?
,,Op de bank zitten? Die kans krijgen ze niet eens. Wij motiveren, stimuleren en grijpen in als mensen hun best niet doen op de arbeidsmarkt. Nu zal er best eens iemand tussen zitten die wat minder hard loopt, maar in het algemeen zijn ze heel druk bezig met het vinden van een baan. Ik ben ervan overtuigd dat er veel mensen in de ww zitten die echt aan de slag willen.”
Waarom komen ze dan niet aan de slag?
,,Om te beginnen de al veel genoemde mismatch. Een opleiding die niet aansluit bij wat de werkgever vraagt. Dat speelt al een hele tijd en het zal ook nog een hele tijd spelen, want het duurt jaren om dat probleem op te lossen. Werkgevers doen er alles aan. Ze bieden interne leertrajecten aan en werken samen met het onderwijs. Maar het is een proces van jaren.”
Wat is er voor de werkgever veranderd? Hij heeft het toch nog altijd voor het uitzoeken?
,,Dat is wel nog steeds de gedachte die veel werkgevers hebben. Ze hebben een lijst met eisen waaraan de sollicitant moet voldoen. Kijk, je moet natuurlijk niet proberen iemand die opgeleid is tot logistiek medewerker om te scholen tot laboratoriumassistent. Dát verschil is te groot. Maar kun je één vakje niet afvinken, stuur iemand dan niet gelijk weg. De Nederlandse werkgever is te streng. Vlaamse ondernemers zeggen: stuur iemand die tot in zijn tenen gemotiveerd is, dan heb ik een baan voor hem. Of die persoon exact aan alle eisen voldoet, is dan minder belangrijk. Je kunt wel voor een 9 willen gaan, maar misschien is de 7 wel voldoende om de klus te klaren. Of je kunt het werk anders inrichten, zodat bepaalde taken wél door de 7 kunnen worden gedaan.”