“Werk is werk, ook al noem je het een klusje, een taak, een gig of een ritje.”
“Ook is het niet altijd duidelijk hoe het werk geduid moet worden in arbeidsrechtelijke, socialezekerheidsrechtelijke en fiscaalrechtelijke zin.”
In het Europees Parlement ziet men zowel voordelen als nadelen aan de gig economy: ze biedt groei en werkgelegenheid, maar lidstaten moeten wel beducht zijn op zwart werk, schreef de parlementaire commissie voor werkgelegenheid en sociale zaken in 2017 in een advies.
“Lidstaten wordt verzocht zwartwerk en schijnzelfstandigheid in platformeconomie op de agenda te zetten en voldoende middelen ter beschikking te stellen voor inspecties.” Werk is werk, schrijft de commissie, ook al noem je het een klusje, een taak, een gig of een ritje.
Zwartwerk mag niet
Want wie een paar keer per jaar een klusje uitvoert en deze inkomsten niet opgeeft aan de Belastingdienst, werkt zwart. Niet alleen ben je daarmee onbeschermd bij ziekte, bouw je geen pensioen op en kun je het werk niet op je cv zetten; het is ook bij wet verboden.
Het gaat er niet om hoeveel je bijverdient via zo’n klusjesplatform, zegt een woordvoerder van de Belastingdienst, maar of je over je totale inkomen uit arbeid meer dan 46 euro belasting op de aanslag zou moeten bijbetalen.
Belastingdienst: “Je kijkt dus welk belastingbedrag bij je totale inkomen hoort en naar de al ingehouden loonheffing. Als het verschil meer dan 46 euro bedraagt, dan hoort er een aanslag inkomstenbelasting te worden opgelegd.”
Wel mag je bij dat klusjesinkomen (als dat dus geen loon uit loondienst is) rekening houden met zakelijke kosten. Dat zijn aftrekposten, zegt de woordvoerder. “Je moet dus zeker weten dat het juiste bedrag van je salaris is ingehouden als loonheffing.”
“Als de inspecteur je heeft uitgenodigd aangifte te doen, moet je het volledige plaatje geven. Dan kan daarmee ook beoordeeld worden of je over die grens heen gaat.” Wie zijn inkomens grotendeels uit klusjes haalt, is ondernemer en moet die inkomsten opgeven.
‘De platformklusser’ bestaat niet’
Het idee dat heel Nederland via een platform bijklust klopt niet, in ieder geval volgens officiële cijfers: 0,4 procent van de beroepsbevolking, (34.000 mensen) is actief als werker. De meesten van hen werken minder dan twintig uur per week, en zij verdienen gemiddeld 787 euro per maand; taxichauffeurs verdienen het meest, schoonmakers het minst.
Een behoorlijk deel van de werkers is jong en hoogopgeleid, maar vooral in de huishoudelijke dienstverlening ook laagopgeleid. De groep mensen die bijklust is dus zeer heterogeen, zegt SEO Economisch Onderzoek, waardoor het onmogelijk is een typering van ‘de klusser’ te geven.
Voor een dubbeltje op de eerste rang
Op platformen als Hoofdkraan, PeoplePerHour, Croqqer of AnyJobby je inkomen bij elkaar sprokkelen kan, maar leuk is anders, zegt Yvonne Renckens, die als virtual assistent werkt. “Opdrachtgevers willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Via platformen krijg je én niet de leukste klanten, én niet de leukste opdrachten.”
Yvonne Renckers, virtual assistent: “Via platformen krijg je èn niet de leukste klanten, en niet de leukste opdrachten.”
Opdrachtgevers die hun klussen uitzetten op een platform zijn vaak starters zonder budget, zegt Renckens. “Het lijkt leuk, maar dit zijn geen opdrachtgevers waar je een lange en warme relatie mee opbouwt.”
Renckens gebruikt de platformen niet meer, zegt ze. “Het is leuk als je begint met ondernemen. Je bouwt een portfolio op en leert wat bij. Maar opdrachtgevers weten vaak zelf niet wat ze nou willen, en als je net begint met die platformen, ga je makkelijk over je eigen grens.”
(bron: nu.nl)